Pablo Picasso: „Geniusz” sztuki nowoczesnej XX wieku

Pablo Picasso  (1881-1973), wielki hiszpański artysta, żył prawie 91 lat i stworzył aż 37 000 dzieł. Picasso  stał się jedną z najbardziej wpływowych postaci zachodniej sztuki nowoczesnej XX wieku .

Picasso nie tylko założył szkołę kubistyczną  , ale także złamał tradycyjne zasady w malarstwie, rzeźbie, grafice i innych dziedzinach. Na nowo zdefiniował granice „twórczości artystycznej”. Jego idee i praktyki artystyczne towarzyszyły mu przez cały XX wiek i głęboko ukształtowały rozwój nowoczesnej sztuki zachodniej .

I. Ścieżka życia: Od utalentowanego nastolatka do innowatora w sztuce

Picasso urodził się w 1881 roku w Maladze w Hiszpanii, w rodzinie artystów. Jego ojciec nauczył go malować, co pomogło mu wcześnie ujawnić swój talent.

W wieku 16 lat zdobył złoty medal za swoją pracę. W wieku 17 lat rozpoczął naukę w najlepszej szkole sztuk pięknych w Madrycie. Jednak wcześnie ją przerwał, ponieważ nienawidził surowej, rygorystycznej edukacji.

W 1900 roku 20-letni Picasso po raz pierwszy przeprowadził się do Paryża. W tej stolicy sztuki rozpoczął karierę artystyczną, prezentując  różnorodne style  i stając się innowatorem sztuki nowoczesnej.

Życie artystyczne Picassa można wyraźnie podzielić na kilka etapów. Każdy etap odzwierciedla jego odmienne doświadczenia życiowe i myśli artystyczne:

• W młodości przeżył kryzys, gdy jego przyjaciel popełnił samobójstwo. To zapoczątkowało jego „okres niebieski”  (1901–1904), w którym używał odcieni błękitu i zieleni, aby przedstawiać trudy życia klas niższych. Jego prace z tego okresu były pełne współczucia dla życia.

• Po spotkaniu z ukochaną styl malarski Picassa  uległ cieplejszemu przeobrażeniu . W  „Okresie różowym” (1904-1906)  dominowały różowe barwy i elementy cyrkowe, co tworzyło ciepłą, jasną  atmosferę  w jego pracach.

• Zainspirowany afrykańskimi rzeźbami, Picasso wkroczył w „okres afrykański i protokubistyczny” (1906–1909), w którym zgłębiał zagadnienie  rozkładu geometrycznego . Później rozwinął kubizm analityczny i syntetyczny , jeszcze bardziej przełamując tradycyjne ramy malarstwa.

• W okresie II wojny światowej Picasso poruszał się między neoklasycyzmem a surrealizmem , nieustannie próbując nowych możliwości wyrazu artystycznego.

• W późniejszych latach Picasso nadal  nie zaprzestał swoich innowacji . Kontynuował eksplorację nowych form sztuki , takich jak ceramika i scenografia, aż do śmierci w Mougins we Francji w 1973 roku. Picasso całe życie okazywał swoje oddanie sztuce.

II. Arcydzieła: Rejestrowanie czasu za pomocą kolorów i linii

Dzieła Picassa zawsze były ściśle związane z jego doświadczeniami życiowymi i pulsem epoki. Każde klasyczne dzieło niesie w sobie jego obserwacje i przemyślenia na temat świata. Cztery z tych dzieł są postrzegane jako  ważne dzieła sztuki i wyraźnie ukazują różne style artystyczne Picassa.

• Panny z Awinionu  (1907): To arcydzieło protokubizmu było kluczowym punktem zwrotnym w karierze artystycznej Picassa. Dzieło całkowicie przełamało zasady  tradycyjnego malarstwa dotyczące budowy ciała ludzkiego  i perspektywy. Rozłożyło kobiece ciała na surowe geometryczne bryły. Choć jego śmiały styl wzbudził wówczas poruszenie, stało się „dziełem pionierskim” dla współczesnych artystów i zapewniło Picasso nowe miejsce w świecie sztuki nowoczesnej.

• Guernica  (1937): Picasso namalował ten wielkoformatowy mural, aby powiedzieć „nie” nazistom bombardującym małe hiszpańskie miasteczko. To słynne dzieło, które pokazuje, że interesowały go realne problemy świata. Dzieło wykorzystuje czerń, biel i szarość jako główne kolory.

Poprzez powykręcane ciała, krzyczące twarze i połamane symbole, obraz ten ukazuje okrucieństwo wojny. Stał się odwiecznym symbolem sztuki antywojennej i sprawił, że coraz więcej osób dostrzega głęboką, humanistyczną troskę w dziełach Picassa.

• Chłopiec z fajką  (1905): To klasyczne dzieło z  „okresu różowego”  , w pełni ukazujące   ówczesne  cechy artystyczne Picassa. W delikatnych, różowych barwach chłopiec w girlandzie trzyma fajkę, co ukazuje młodzieńcze ciepło. Dzieło to nie tylko ukazuje ewolucję stylu Picassa  , ale także zostało sprzedane za  104,16 miliona dolarów  na aukcji Sotheby's 5 maja 2004 roku. Świadczy o wartości artystycznej i rozpoznawalności dzieł Picassa na rynku.

• Martwa natura z plecionym krzesłem  (1912): Jako kamień milowy kubizmu syntetycznego, stanowiła kolejny przełom w twórczości Picassa. Dzieło to po raz pierwszy wykorzystywało wycięte fragmenty papieru i wklejało je do obrazu, tworząc precedens „sztuki kolażu” . Uczyniło ono codzienne materiały częścią twórczości artystycznej, poszerzyło granice ekspresji artystycznej i dostarczyło nowych pomysłów na przyszłe innowacje w sztuce.

III. Osiągnięcia artystyczne: pomnik twórczości transgranicznej i różnorodnej

Osiągnięcia Picassa wykraczały daleko poza założenie jednej szkoły malarstwa. Picasso zasługiwał na miano „wszechstronnego mistrza sztuki”. Jego praktyka artystyczna obejmowała wiele dziedzin, a każde osiągnięcie miało ogromne znaczenie dla rozwoju sztuki nowoczesnej:

• Założenie szkoły : Picasso i Georges Braque współtworzyli kubizm. Rozkładając i łącząc obiekty z wielu perspektyw, zerwali z wielowiekową tradycją realizmu Zachodu. Kubizm to nie tylko styl artystyczny, ale także odmienił sposób, w jaki ludzie postrzegają sztukę i świat. Stał się jedną z najbardziej wpływowych szkół w historii sztuki nowoczesnej.

• Przełomy transgraniczne : Twórczość Picassa była bardzo szeroka. Picasso nie tylko pozostawił po sobie 1885 obrazów olejnych i 7089 szkiców, ale także stworzył 20 000 grafik i ponad 6000 litografii.

Picasso tworzył również klasyczne dzieła z zakresu rzeźby, ceramiki i scenografii. Ponadto, Picasso wykazał się talentem literackim, pisząc ponad 300 wierszy i dwa surrealistyczne dramaty. Wszystkie te dzieła w pełni odzwierciedlają różnorodność jego twórczości.

• Wrażenia z czasów : Dzieła Picassa zawsze były ściśle związane z epoką . W swoim „ okresie błękitnym ” przedstawiał trudy życia warstw niższych. W „Guernice ” potępiał okrucieństwa wojny. Nadal eksplorował również formy artystyczne i cenił rzeczywistość społeczną.  

Jego prace stały się wizualnymi zapiskami historii i emocji XX wieku. Pozwalały ludziom spojrzeć wstecz na tę pełną wydarzeń epokę poprzez sztukę.

IV. Głęboki wpływ: „Duchowy ojciec chrzestny” sztuki nowoczesnej

Wpływ Picassa na sztukę nie ograniczał się do jego czasów. Jego wpływ trwa do dziś i jest on szanowany jako „duchowy ojciec chrzestny” sztuki nowoczesnej:

• Przełamywanie granic kreatywności : Swoją praktyką Picasso dowiódł, że sztuka nie musi „naśladować natury”. Można tworzyć sztukę poprzez  subiektywne rozbijanie ,  tworzenie kolaży  , a nawet wykorzystywanie codziennych odpadów. Ta idea  przełamała kajdany  sztuki tradycyjnej.  Otworzyła drogę  dla przyszłej  sztuki instalacji  i  sztuki gotowej . Dała również więcej możliwości twórczości artystycznej.

• Inspirujące szkoły przyszłości : Kubizm, jako ważne osiągnięcie artystyczne Picassa, dał początek wielu nowoczesnym szkołom artystycznym, takim jak fowizm , ekspresjonizm , sztuka abstrakcyjna i pop-art . Dążenie Picassa do „ formalnej autonomii ” wywarło głęboki wpływ na pokolenia artystów, takich jak Henri Matisse  i Wassily Kandinsky , i promowało ciągły rozwój sztuki nowoczesnej.

• Przekształcanie postrzegania sztuki : Dzięki ciągłym zmianom stylu, które zaszły w ciągu całego życia, Picasso udowodnił, że „sztuka tkwi w innowacji”. Całkowicie porzucił myśl, że „sztuka musi przestrzegać sztywnych reguł” i uczynił „własny wyraz artysty” rdzeniem twórczości. Ta idea  zmieniła  sposób, w jaki ludzie postrzegają sztukę, ukierunkowała przyszłych artystów i sprawiła, że sztuka nowoczesna zyskała żywą scenę, w której wiele jej gatunków odnosi sukcesy.

O nas