Paul Cézanne: de vader van de moderne kunst

Paul Cézanne  was een belangrijke postimpressionistische schilder in het 19e-eeuwse Frankrijk. Zijn stijl bevond zich tussen het impressionisme en het kubisme . Hij brak met de ruimte- en vormregels van de traditionele schilderkunst. Daarom wordt hij ook wel "de vader van de moderne kunst " genoemd .

De kunstwerken van Paul Cézanne waren een directe inspiratiebron voor moderne kunststromingen uit de 20e eeuw, zoals het kubisme (onder leiding van Pablo Picasso) en het fauvisme (onder leiding van Henri Matisse). Hij was een sleutelfiguur die de westerse kunst van traditioneel naar modern bracht. De titel " Vader van de Moderne Kunst " getuigt van groot respect voor zijn artistieke vernieuwingen.

I. Kunstcarrière: van 'onbekend' tot 'oprichter van een beweging'

Cézanne's artistieke loopbaan was vol discussies. Hij maakte al vroeg werk met een unieke stijl, en de mainstream accepteerde het niet. Hij kreeg pas later meer aandacht.

Paul Cézanne wijdde zijn hele leven aan vernieuwingen in de kunst. Dit legde een solide basis voor zijn status als de " Vader van de Moderne Kunst ". Zijn carrière kan duidelijk worden onderverdeeld in drie fasen:

(1) Vroege fase (1860-1870): verkenning met controverse

In deze periode werd Cézanne beïnvloed door de romantiek en het realisme . Zijn werken hadden felle kleuren en grove penseelstreken. De meeste van zijn thema's gingen over mythen en historische taferelen (zoals De Picknick ). Maar zijn werken werden vaak afgewezen op salontentoonstellingen.

De reden was dat ze "niet pasten binnen de traditionele esthetiek". Hoewel hij niet werd erkend, bleef hij schilderervaring opdoen. Hij begon kunstideeën te ontwikkelen die verschilden van de traditionele. Dit legde de basis voor zijn latere carrière als " Vader van de Moderne Kunst ".

(2) Middenfase (1870-1880): Integratie met innovatieknoppen

In deze fase ontmoette Cézanne impressionistische schilders zoals Claude Monet en Camille Pissarro. Hij begon de impressionistische vaardigheid van het vastleggen van licht en schaduw te leren. Hij ging buiten schetsen en maakte veel landschappen en stillevens (zoals Het huis van de gehangene ). Maar hij volgde de "pure registratie van licht en schaduw" van de impressionisten niet volledig.

Paul Cézanne behield altijd zijn unieke ideeën over de "beeldstructuur". Deze houding – leren van anderen, maar onafhankelijk blijven – zorgde ervoor dat hij geleidelijk afstand nam van de traditionele kunst. Hij zette de stap naar het ontwikkelen van een moderne kunsttaal. Dit versterkte zijn fundament als ontdekkingsreiziger voor de " Vader van de Moderne Kunst ".

(3) Late fase (1890-1906): volwassen stijl en hoogtepunt

De kunststijl van Paul Cézanne kwam in deze periode tot volle wasdom. Hij concentreerde zich op het "analyseren van de essentie van objecten met geometrische structuren". Zijn meesterwerken, Mont Sainte-Victoire  en De mand met appels , ontstonden beide in deze periode. Hij schilderde herhaaldelijk hetzelfde thema. Hij deed zijn uiterste best om de eeuwige regels van vorm en ruimte te verkennen.

Deze diepgaande verkenning van de essentie van kunst gaf zijn werken een artistieke waarde die zijn tijd ver oversteeg. In 1906 stierf hij door een natte regenbui tijdens het buiten tekenen. Maar zijn late werken werden belangrijke voorbeelden voor de ontwikkeling van de moderne kunst. Ze vestigden zijn status als de " Vader van de Moderne Kunst " volledig.

II. Kernideeën voor kunst: "Begrijp de natuur met cilinders, bollen en kegels"

Cézanne's artistieke doorbraak was dat hij zich niet tevreden stelde met "het kopiëren van de natuur". In plaats daarvan probeerde hij "de orde van de natuur te herstellen". Deze innovatieve ideeën zijn de belangrijkste redenen waarom hij de " Vader van de Moderne Kunst " werd. Ze kunnen worden samengevat in drie punten:

(1) Objecten deconstrueren: geometrische uitdrukking van essentie

Cézanne geloofde dat alle objecten in de natuur omgezet konden worden in geometrische basisvormen. Deze vormen omvatten cilinders, bollen en kegels. Tijdens het creëren vereenvoudigde hij de contouren van objecten. Zo schilderde hij appels als ronde bollen.

Hij beschreef bergen als opeengestapelde kegels. Zo doorbrak hij de traditionele schildergrens van het "kopiëren van de schijn". In plaats daarvan legde hij de "essentiële structuur" van objecten vast – iets dat verder gaat dan hun uiterlijk. Hij schilderde niet alleen de "toevallige vormen" die het oog ziet.

Deze verkenning van de essentie van objecten brak met het traditionele schilderkunstige kader. Het bood een nieuw creatief perspectief voor moderne kunst. Dit is een belangrijk onderdeel van de artistieke ideeën van de " Vader van de Moderne Kunst ".

(2) Brekend perspectief: multi-perspectief ruimtereconstructie

Traditionele schilderkunst volgt het "enkelpuntsperspectief" (met één kijkhoek). Maar Cézanne liet deze regel dapper varen. Hij probeerde meerdere kijkhoeken in hetzelfde schilderij te verwerken. Neem De Appelmand  als voorbeeld.

Het tafelblad in het schilderij lijkt van voren bekeken. Het lijkt ook van bovenaf bekeken. Deze creatieve methode doorbrak de ruimtebeperking van 2D-doeken.

Het vormde een belangrijke inspiratiebron voor de 'multi-perspectiefcollage' van het kubisme. Het bracht ook nieuwe doorbraken in de moderne kunst op het gebied van ruimtelijke expressie. Dit toont nogmaals de vooruitstrevende visie van de ' Vader van de Moderne Kunst '.

(3) Kleurlogica: kleurlagen die de structuur dienen

In Cézanne's werk werd kleur niet alleen gebruikt om licht, schaduw of gevoelens weer te geven, maar werd het een belangrijk hulpmiddel om de beeldstructuur op te bouwen.

Hij was goed in het gebruik van koud-warme kleurcontrasten. Zo gebruikte hij rode appels en blauwe tafelkleden om de lagen objecten van elkaar te scheiden. Tegelijkertijd gebruikte hij kleine verschillen in vergelijkbare kleuren.

Zo gebruikte hij bijvoorbeeld donkergroen en lichtgroen in bladeren om een gevoel van volume te creëren. Dit idee van "kleur in dienst van de structuur" zorgde ervoor dat kleur en geometrische structuur elkaar ondersteunden. Ze vormden een stabiele beeldorde. Dit veranderde de functie van kleur in de traditionele schilderkunst. Het opende een nieuwe weg voor het gebruik van kleur in de moderne kunst. Dit is een andere belangrijke bijdrage van de artistieke ideeën van de " Vader van de Moderne Kunst ".

III. Klassieke werken: Vorm verkennen door middel van herhaalde schilderkunst

Cézanne's werk concentreerde zich op specifieke thema's. Hij schilderde vaak hetzelfde object herhaaldelijk om de vormregels te verkennen. Deze werken zijn niet alleen de uitvoering van zijn artistieke ideeën.

Ze zijn ook belangrijke mijlpalen in de ontwikkeling van de moderne kunst. Ze vormen tevens een solide ondersteuning voor de prestaties van de " Vader van de Moderne Kunst ". De meest representatieve zijn er drie:

(1) Stillevenschilderij: De mand met appels — het startpunt van de moderne kunst 

In De Appelmand zijn de appels, de mand en het tafelkleed duidelijk vereenvoudigd tot geometrische vormen. Het perspectief van het tafelblad breekt met de gebruikelijke regels. De kleuren zijn rustig en hebben duidelijke lagen. Cézanne gebruikte het gewone stilleven als drager.

Hij verdiepte zich diepgaand in "de relatie tussen objecten en ruimte". Hij maakte van alledaagse vruchten een "drager voor vormonderzoek". Dit werk zorgde voor een grote doorbraak in de kunstvorm. Picasso noemde het dan ook "het beginpunt van de moderne kunst". Het werd ook een klassieker die Cézanne's status als " Vader van de Moderne Kunst " bewijst.

(2) Landschapsschilderkunst: Mont Sainte-Victoire — Een model voor het analyseren van de natuur met behulp van geometrie 

In zijn latere jaren woonde Cézanne in de Provence, Frankrijk. Hij schilderde de Mont Sainte-Victoire tientallen keren. Op Mont Sainte-Victoire wordt de berg beschreven als een dikke kegel. De bomen en velden op de voorgrond vormen geometrische kleurvlakken.

De kleuren van de lucht en de grond vormen een koud-warm contrast. Het werk behoudt niet alleen de vitaliteit van de natuur, maar toont ook de structurele schoonheid die de tijd overstijgt. Het legt perfect Cézanne's artistieke idee uit: "de natuur analyseren met geometrie". Dit schilderij werd een belangrijk voorbeeld voor moderne landschapsschilderkunst. Het versterkte de invloed van de " Vader van de Moderne Kunst " verder.

(3) Figuurschilderkunst: De kaartspelers – De eeuwigheid uitdrukken in structuur 

Cézanne creëerde vijf versies van De Kaartspelers . Twee daarvan worden nu bewaard in het Musée d'Orsay en het Louvre. Op het schilderij hebben de kaartende boeren een kalme houding. Hun contouren zijn vereenvoudigd. De kleuren zijn zacht en hebben een gevoel van volume.

De achtergrond is samengeperst tot eenvoudige kleurblokken. Het benadrukt de ruimtelijke relatie tussen de figuren en de tafel. In tegenstelling tot traditionele figuurschilderijen die zich richten op "emotionele verhalen", toont dit werk "de eeuwigheid van figuren in structuur". Het brak met de creatieve ideeën van traditionele figuurschilderijen. Het gaf een nieuwe creatieve richting aan moderne figuurschilderijen. Het is een belangrijke ontdekkingstocht van Cézanne – de " Vader van de Moderne Kunst " – op het gebied van de figuurschilderkunst.

IV. Kunstinvloed: de 'onzichtbare mentor' van de moderne kunst

Cézanne was tijdens zijn leven niet erg bekend. Maar na zijn dood veranderde hij de richting van de westerse kunst volledig. Zijn artistieke gedachten en werken beïnvloedden de moderne kunst van de 20e eeuw meer dan andere postimpressionistische schilders. De titel " Vader van de Moderne Kunst " is de beste verklaring voor zijn verreikende invloed:

(1) Directe inspiratie voor het kubisme: het omverwerpen van de traditionele vormlogica

Picasso en Georges Braque kwamen in aanraking met Cézanne's ideeën over "geometrische deconstructie" en "multi-perspectiefruimte". Ze raakten er diep door geïnspireerd. Ze braken objecten verder op in gefragmenteerde geometrische blokken en stichtten zo het kubisme.

Het kubisme gooide de vormlogica van de traditionele schilderkunst volledig omver. Het werd een belangrijke stroming in de moderne kunstgeschiedenis. Cézanne's artistieke verkenning was de belangrijkste bron van deze stroming. Het laat volledig de fundamentele rol zien van de " Vader van de Moderne Kunst " in moderne kunststromingen.

(2) Invloed op fauvisme en expressionisme: het bevorderen van innovaties op het gebied van kleur en emotionele expressie

Fauvistische schilders zoals Matisse namen Cézanne's idee van "kleur in dienst van de structuur" over. Ze versterkten de expressieve kracht van kleur verder. Dit vormde de heldere en krachtige kleurenstijl van het fauvisme.

Het expressionisme leerde van Cézanne's idee van "het doorbreken van de schijn en het nastreven van de essentie". Het richtte de creatieve focus op het uiten van innerlijke gevoelens. Het brak met de traditionele kunst die de buitenwereld slechts kopieerde.

Cézanne's artistieke ideeën vormden een belangrijke steunpilaar voor deze twee moderne bewegingen. Ze toonden de brede invloed van de " Vader van de Moderne Kunst ".

(3) Het leggen van de basis voor abstracte kunst: het starten van de diverse verkenning van moderne kunst

Cézanne hechtte veel belang aan "de vorm zelf". Dit deed latere kunstenaars beseffen dat "kunst losgekoppeld kan worden van reële objecten". Dit inzicht vormde de theoretische en praktische basis voor Wassily Kandinsky's "zuivere abstracte kunst".

Het zorgde ervoor dat abstracte kunst een belangrijke tak van de moderne kunst werd. Cézanne's verkenningen verbraken de band tussen kunst en werkelijkheid. Het luidde een tijdperk van diverse verkenningen in de moderne kunst in. Het zorgde ervoor dat de bijdrage van de " Vader van de Moderne Kunst " door vele disciplines in de ontwikkeling van de moderne kunst heen drong.