Tradycyjna kultura wachlarzy

Historia

Wachlarze wywodzą się z Chin, ale po tysiącach lat rozwoju i rozprzestrzeniania się, kultura wachlarzy nie ogranicza się tylko do Chin. Kultura wachlarzy rozwinęła się również w krajach sąsiednich, takich jak Korea, Japonia, Malezja i Indie. Nawet damy królewskie w Europie postrzegały wachlarze jako symbol statusu, a Hiszpania i Francja odegrały w tej kulturze szczególną rolę.

Wachlarze, pierwotnie zwane „翣”, nie służyły do ​​chłodzenia się, lecz jako ozdoba. W czasach dynastii Zhou powozy królów i cesarzowych były wyposażone w „wachlarze”, chroniące ich przed wiatrem i kurzem, znane jako „wachlarze 翣”. Później duże wachlarze 翣 były używane w ceremonialnych procesjach feudalnych cesarzy i wysokich rangą urzędników, aby zademonstrować ich majestat.

Chiński wachlarz ma 3000-letnią historię. Bambus występuje w Chinach w dużych ilościach i jest uważany za najlepszy materiał do produkcji wachlarzy.

Rodzaje

Do wachlarzy należą: bambusowy, pszeniczny, z orzechów betelu, palmowy, jedwabny, z piór, drewniany, jadeitowy, z kości słoniowej, sandałowy, składany, okrągły, jedwabny, palmowy, kokonowy, malowany ogniem, bambusowy, z zadrukowanego papieru i plastikowy.

Symbolika kulturowa

Zhuge Liang preferował wachlarz z gęsiego pierza. Nosząc wachlarz z piór i jedwabny szal, emanował wyrafinowaną elegancją. Delikatne machnięcie wachlarzem miało symbolizować strategię. Od czasu, gdy Zhuge Liang zaczął posługiwać się wachlarzem, wielu strategów i asystentów również go przyjęło, a wachlarz stał się symbolem elegancji i mądrości.

W czasach dynastii Qing Ji Xiaolan często wachlował się, recytując poezję i układając wersy, tworząc dowcipne wiersze. Jak na ironię, wielu uczonych, pragnących zaprezentować swoje umiejętności w posługiwaniu się wachlarzem, używało go niezależnie od pory roku, co doprowadziło do zjawiska „noszenia zimowych ubrań i wachlowania letnimi wachlarzami”.

W niektórych powieściach, również historycznych, wachlarze mogą być używane jako broń. Często pojawiają się w powieściach o sztukach walki Jin Yonga i Gu Longa. Wachlarz z liści palmowych Księżniczki Żelaznego Wachlarza potrafi wywołać tornada, pozbawiając mocy nawet Sun Wukonga. Potrafi również gasić pożary. Jigong posiada złamany wachlarz z pałki wodnej. W rękach Jigonga staje się on magicznym narzędziem zdolnym do odpierania wrogów z odległości tysiąca mil, obdarzonym niezwykłą mocą.

Nawet starożytne damy i szlachcianki preferowały wachlarze. Wybierały jedwabne wachlarze pałacowe, wachlarze jedwabne i wachlarze z gazy (zwane zbiorczo wachlarzami okrągłymi). Często miały one kształt półksiężyca i najchętniej pachniały kamforą lub drzewem sandałowym. Yang Guifei w operze pekińskiej „Pijana konkubina” preferowała wachlarz składany, z jedwabną okładką i bambusową ramą, ozdobiony dużymi piwoniami.

Największym zainteresowaniem wachlarze cieszyli się uczeni, zwłaszcza ci z talentem do kaligrafii, malarstwa i pisania, tacy jak Tang Bohu i Zheng Banqiao. Lubili wyrażać swoją elegancję poprzez literackie ozdobniki. Lubili również wymieniać się z damami w buduarach wachlarzami z inskrypcjami za jedwabne chusteczki i opaski na pot jako symbole uczuć. Dlatego w rękach starożytnych uczonych i dam wachlarze stały się raczej przedmiotem flirtu.